wariactwo — n III, Ms. wariactwowie 1. lm D. wariactwoactw «czyn niedorzeczny, szalony; szaleństwo, wybryk» Wariactwa dzieci. Wyprawiać jakieś wariactwa. 2. blm przestarz. «choroba umysłowa; obłęd, szaleństwo» … Słownik języka polskiego
ćwieczek — m III, D. ćwieczekczka, N. ćwieczekczkiem; lm M. ćwieczekczki 1. «nieduży ćwiek, gwóźdź» Wbijać ćwieczki. ◊ pot. Ćwieczek w głowie «bzik, mania, wariactwo» 2. → ćwiek w zn. 2 … Słownik języka polskiego
świr — I m IV, D. u, Ms. świrze, blm poet. «szczebiot, świergot ptaków» Mkną jaskółki z ostrym świrem. (Staff) II m IV, DB. a, Ms. świrze; lm M. y, D. ów 1. lm B.=M. posp. «wariactwo, obłęd, mania» Mieć, dostać świra. 2. lm B.=D. posp. «wariat, dziwak,… … Słownik języka polskiego
zajob — m IV, D. a, Ms. zajobbie; lm M. y 1. posp. «dziwactwo, szaleństwo, wariactwo» ◊ Mieć zajoba «zachowywać się dziwnie, nienormalnie; postępować głupio, jak wariat; być szalonym» ◊ Mieć zajoba na punkcie czegoś «być przewrażliwionym, wyjątkowo… … Słownik języka polskiego
zajob — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, Mc. zajobbie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zachowująca się nienormalnie, dziwacznie, oburzająco; świr {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zajob II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
